Polacy w Maroku

Pierwszym Polakiem w Maroku był najprawdopodobniej powieściopisarz, podróżnik i etnograf Jan Potocki. Potocki przebywał w Maroku od 2 lipca do 7 września 1791 roku. Podróż opisał w wydanej po francusku książce Podróż do Cesarstwa Marokańskiego (1791). Była to pierwsza monografia geograficzna o tym kraju.

Później do Maroka trafili także inny polscy podróżnicy, lecz były to pojedyncze przypadki. Do okresu międzywojennego nie można mówić o stałej polskiej diasporze w Maroku. W tym kraju osiedlali się głównie żołnierze i weterani Legii Cudzoziemskiej. Z czasem do Maroka zaczęli przybywać takie polscy osadnicy, głównie z Francji. Byli to przede wszystkim robotnicy, ale także przedsiębiorcy. Łącznie liczba Polaków liczyła ok. kilkuset osób, z których zdecydowana większość mieszkała w Casablance. Z czasem rodacy założyli nawet Dom Polski, jednak kres jego działaniu położyła II wojna światowa.

Po wojnie, według danych administracji francuskiej z 1952 roku, w Maroku mieszkało ok. 1000 Polaków, głównie kombatantów i ich rodzin. Kombatanci założyli w Casablance Stowarzyszenie Polskich Kombatantów Okręg Maroko. Stowarzyszenie działało w latach 1950-56, upadło po odzyskaniu przez Maroko niepodległości, kiedy to większość Polaków wyjechała do Francji.

Od lat 70. do połowy lat 90. XX do Maroka na zamówienie marokańskiego rządu przybywały setki polskich specjalistów, pomagających w rozwoju zaniedbanej przez kolonizatorów gospodarki. Efektem tych wyjazdów często były polsko-marokańskie małżeństwa.

Obecnie większość Polonii w Maroku stanowią Polki, które wyszły za Marokańczyków oraz ich dzieci. W rabacie przy ambasadzie działa Szklony Punkt Konsultacyjny, w którym dzieci i młodzież z mieszanych rodzin ma szansę nauki języka i tradycji przodków.

Polacy w Maroku:

Polacy w Maroku - www.facebook.com/PolacyWMaroku

Africae Deserta Project - Stowarzyszenie Współpracy Polsko-Marokańskiej - www.facebook.com/AfricaeDesertaProject