Polacy w Peru

Jako pierwszego Polaka w Peru wymienia się misjonarza - jezuitę Stanisława Artela. Później na peruwiańskie ziemie trafili specjaliści z Europy znający się na produkcji srebra - byli wśród nich także Polacy.

Na fali emigracji politycznej po upadku powstania listopadowego i styczniowego do Peru trafili polscy naukowcy i inżynierowie - absolwenci prestiżowych europejskich uczelni, którzy mieli pomóc Peruwiańczykom w gospodarczym rozwoju ich kraju po odzyskaniu niepodległości. Najbardziej znanym Polakiem w Peru jest niewątpliwie Ernest Malinowski, polski inżynier, budowniczy Centralnej Kolei Transandyjskiej oraz bohater obrony portu Callao koło Limy. Należy wspomnieć także postać Edwarda Habicha, założyciela politechniki peruwiańskiej. Do Peru na przestrzeni lat przybywali kolejni naukowcy, z których każdy wniósł swój wkład w rozwój tego państwa.

Oprócz polskich naukowców w latach 20. i 30. do Peru przybyły polskie rodziny, które w ramach porozumienia polsko-peruwiańskiego miały osiedlić się w dżungli. Wielu osadników przypłaciło życiem trudne warunki bytowe, inni wyjechali szukać szczęścia do miast u wybrzeży Pacyfiku.

Po drugiej wojnie światowej do Peru trafili polscy kombatanci z rodzinami, którzy nie wyobrażali sobie powrotu do komunistycznej Polski. Następnie ostatnia, znacząca fala emigracji z Polski miała miejsce w latach 70. i 80. XX wieku. W 1983 roku emigranci założyli Stowarzyszenie Rodzin Peruwiańsko-Polskich w Peru “Dom Polski”, którego celem jest zjednoczenie Polaków i osób polskiego pochodzenia raz ich rodzin poprzez promowanie polskiej kultury, tradycji i zwyczajów.

Obecnie Polonia peruwiańska jest niewielka, skupiona głownie w stolicy kraju, Limie.