Poznaj Polskę

Język polski - skąd się wziął i jak powstał?

Język towarzyszy nam nieustannie w codziennym życiu. Dzięki niemu możemy porozumiewać się z innymi ludźmi, nadawać komunikaty, wyrażać emocje, poznawać rzeczywistość i otaczający nas świat. Ale co tak naprawdę wiemy o naszym języku ojczystym? Czy wiemy, kiedy powstał? Jak się rozwijał? Skąd wzięły się słowa, których używamy na co dzień?

Język polski znajduje się obecnie na 26. miejscu najczęściej używanych języków na świecie i posługuje się nim około 44 milionów ludzi i jest także jednym z oficjalnych języków Unii Europejskiej. Ze względu na swoje cechy gramatyczne, ortografię oraz wymowę uznawany jest za jeden z najtrudniejszych języków do nauki przez obcokrajowców, których język ojczysty radykalnie różni się od polskiego. Jest jednak stosunkowo łatwy do opanowania dla cudzoziemców, którzy posługują się językami słowiańskimi np. Czechów. Spowodowane jest to tym, że przodkiem języka polskiego, tak jak większości języków europejskich, jest język praindoeuropejski. Na skutek wędrówek plemion wyodrębniły się trzy dialekty: czesko-słowacki, łużycki i lechicki, z których powstały osobne języki – zachodniosłowiańskie, wschodniosłowiańskie i południowosłowiańskie. Język polski powstał z zachodniego wariantu języka prasłowiańskiego, z dialektu lechickiego.

Choć historycy języka polskiego spierają się, który moment można uznać za narodziny języka polskiego, nie wątpliwie należy uznać, że okres tworzenia państwa polskiego przez Mieszka I oraz przyjęcie chrztu przez Polskę w 966 roku były przełomowe dla rozwoju polszczyzny. To właśnie wtedy język polski zaczął się kształtować jako oddzielny język.

Pierwszym zdaniem w całości spisanym po polsku było zdanie, które chłop, Czech Boguchwał, zwany Brukałą, wypowiedział do swojej żony Polki, Ślązaczki: „Daj, ać ja pobruszę, a ty pocziwaj”, które oznaczało: „Daj, teraz ja pomielę, a ty odpocznij”. Słynne zadanie znajdziemy w spisanej w XIII wieku „Księdze henrykowskiej”.

Do XIV wieku język polski istniał tylko w odmianie mówionej, spopularyzowanie polszczyzny i dbałości o nią przyniósł dopiero rozwój drukarstwa. Na przełomie XIV i XV wieku zaczęto podejmować pierwsze próby jego standaryzacji.

Historia języka polskiego to historia nieustannie napływających do niego zapożyczeń. Najpierw z greki i łaciny (wyrazy związane z chrześcijaństwem i duchowieństwem), potem z języka niemieckiego (wyrazy dotyczące handlu i miasta) i francuskiego (nazwy związane z modą, makijażem, światem kultury i sztuki), obecnie – z języka angielskiego, który uznawany jest za język międzynarodowy funkcjonujący w słownictwie wszystkich branż, zwłaszcza technologicznej, korporacyjnej i marketingowej.

W języku polskim stosuje się alfabet łaciński składający się obecnie z 32 liter. W użyciu są także 3 litery: Q, V i X, które występują wyłącznie w wyrazach obcego pochodzenia. Polski jest też jednym z języków słowiańskich (wraz z czeskim, chorwackim i słoweńskim), w którym stosuje się znaki diakrytyczne (ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż). Język polski i jego zasady regulowane są przez instytucję zwaną Radą Języka Polskiego. 

21 lutego obchodzimy ustanowiony przez ONZ Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. W Polsce jest to święto obchodzone od 2012 roku.

 

 

Skomentuj

Dyskusje

  • Patryk • 07.01.2021, 02:05
    Polski trudny jezyk

Najnowsze w serwisie

Lekarze

Prawnicy

Szkoły

Biura turystyczne

Baza firm