Polacy w Chile

Historia Polaków w Chile zaczyna się już w końcu XVIII wieku, gdy do kraju trafili żołnierze napoleońscy, podróżnicy i naukowcy. Ważnym rokiem dla polskiej emigracji jest rok 1838, kiedy to do Chile przybył Ignacy Domeyko, wielki reformator gospodarczo-kulturalny, który znacząco przysłużył się nauce, pomógł w rozwoju przemysłu górniczego oraz zreformował chilijskie szkolnictwo.

W 1916 roku powstał Komitet Pomocy "Pro Polonia", do którego należeli także synowie Ignacego Domeyki. Komitet umożliwił założenie pierwszej organizacji integrującej Polaków w Chile - Polskiego Koła Kulturalnego im. Ignacego Domeyki. Przy Kole działała także polska biblioteka i czytelnia, która umożliwiała emigrantom kontakt z językiem polskim.

Lata 20. i 30. przyniosły wzrost emigracji z Polski - byli to głownie Polscy Żydzi, którzy wyjeżdżali z Polski głównie z powodów politycznych i ekonomicznych. Po II wojnie światowej do Chile przybywali byli robotnicy przymusowi, żołnierze oraz więźniowie obozów koncentracyjnych. Nowa fala emigracji zaowocowała powstaniem Zjednoczenia Polaków w Chile oraz Koła Stowarzyszenia Polskich Kombatantów. Już w latach 50. zaczęto wydawać czasopismo "Polak w Chile".

Obecnie w Chile mieszka ok. 3000 osób pochodzenia polskiego - są to głownie potomkowie emigrantów powojennych. Większość zamieszkuje stolicę kraju Santiago de Chile. Obecnie Polonia koncentruje się wokół organizacji Zjednoczenie Polskie w Chile im. Ignacego Domeyki.

Polonijne organizacje w Chile:

Zjednoczenie Polskie w Chile im. Ignacego Domeyki - www.facebook.com/pg/Zjednoczenie-Polskie-w-Chile

Polacy w Santiago de Chile - www.facebook.com/groups